چگونه یک رایانه برای خود جمع کنیم؛ قسمت دوم؛ هماهنگی و خرید

چگونه یک رایانه برای خود جمع کنیم؛ قسمت دوم؛ هماهنگی و خرید

انتخاب قطعات و به قول قدیمی ها هماهنگ کردن (مَچ) آن ها بسیار مهم است. زیرا اگر پردازنده ی Core i ای تهیه کنید با سوکت ۱۱۵۵ و مادربردی با سوکت ۱۱۵۵؛ با این که هر دو از سری Core I پشتیباین می کنند نمی توانند بر روی یکدیگر سوار شوند و در اینجا مرتکب یک اشتباه مهلک شده اید. اگر به خاطر داشته باشید در نوشتار قبلی به چگونگی انتخاب و خرید قطعات مختلف تشکیل دهنده رایانه صحبت کردیم. در این نوشتار روند انتخاب و خرید قطعات سیستم را در پیش می گیریم.

انتخاب پردازنده

حال از آنجایی که شخصا به پردازنده های اینتل علاقه بیشتری نسبت به AMD دارم با نگاهی به جیب مبارک شروع به انتخاب می کنم. بودجه را حدود یک میلیون تومان در نظر می گیرم. ابتدا به سراغ پردازنده می روم و از سندی بریج ها برای دست به انتخاب می زنم. می خواهید بدانید چرا این کار را کردم؟ مطلب پنج دلیل برای انتخاب سندی‌بریج‌ها را بخوانید. در ضمن یادتان باشد زین پس این پردازنده ها را دیگر CPU صدا نزنید؛ که APU چیزیست که باید به آن ها اطلاق کنید. چون هم معماری CPU را دارد و هم خاصیت موازی کارت گرافیکی را! من از سری Core i5 مدل Intel® Core™ i5-2500K را انتخاب کردم. البته با فروشنده طبق سنت همیشه گی آن ها پیشنهاد می کند که K هم نباشد مهم نیست! همه چیز این پردازنده ها مثل هم است و تنها تفاوت در قیمت دارند؟! اما آیا این درست است؟ نه باز بودن ضریب فرکانس چیز بیشتری است که در مدل K دیده می شود. اگر دوست دارید درباره سندی بریج ها و نوع نام گذاری آن ها بیشتر بدانید نوشتار رونمایی نسل جدید خانواده Core i توسط اینتل را از دست ندهید.

خوب برای بدست آوردن اطلاعات به سایت اینتل می روم. آنجا متوجه خواهم شد که این پردازنده دارای چهار هسته حقیقی است که توانایی انجام ۴ دستور هم زمان را هم دارد. عدم وجود فناوری Hyper-Threading سبب می شود که پردازنده مورد نظر من نتواند ۸ دستور همزمان را پردازش کند. این خود تفاوت i5 با i7 هاست. فرکانس عملیاتی ۳.۳ گیگاهرتز که به کمک فناوری Turbo Boost تا ۳.۷ گیگاهرتز بالا می رود و ۶ مگابایت کش سطح سوم اشتراکی بین هسته ها از دیگر مشخصات این پردازنده است. فناوری ساخت ۳۲ نانومتری سندی بریج و توان مصرفی ۹۵ وات نکات دیگر است که مورد توجه من قرار می گیرد که البته نباید پشتیبانی از SSE4.1/4.2, AVX را نیز فراموش کرد.

وجود هسته پردازشی مدل Intel® HD Graphics 3000 در این پردازنده با فرکانس ۸۵۰ مگاهرتز که آن هم حداکثرتا ۱.۱ گیگاهرتز اورکالک خواهد شد من را به فکر این می اندازد که شاید بهتر است کارت گرافیک را یکی دو ماه دیگر بخرم تا با این کار بتوانم قطعات قدرتمندتری برای سیستم فراهم کنم. انتخاب یک سندی بریج آن هم با سوکت ۱۱۵۵ سبب خواهد شد که به سراغ مادربردی با یکی از چیپست های H61، H67، P67 و یا Z68 بروم.

انتخاب مادربرد

در انتخاب مادربورد هر چه می خواهم مدل گران قیمت انتخاب نکنم نمی شود و چیپست های حرفه ای توسط بورد سازان حرفه ای! اما نه باید به جیب هم نگاهی بکنم!!! پس به ناچار مادربرد ASUS – P8H67-M PRO را انتخاب می کنم. اعتماد به برند اسوس، USB 3.0 و بایوس UEFI آن سبب انتخاب این مادربرد شد. البته این نکته که به دلیل نیاز داشتن به کارت گرافیک باید از سری چیپست های H استفاده می کردم هم دخیل بود.  این مادربرد دو درگاه USB 3.0 در اختیار من قرار خواهد داد. از آنجایی که اگر بخواهم این مورد هم مانند پردازنده کش بدهم مطلب طولانی خواهد شد به این نکته بسنده خواهم کرد که این مادربرد از ۳۲ گیگابایت حافظه رم در فرکانس ۱۳۳۳ مگاهرتز هم پشتیبانی خواهد کرد.

انتخاب رم، هارد، درایونوری

۴ گیگابایت رم در فرکانس ۱۳۳۳ انتخاب مناسبی است است اما دو ماژول ۴ گیگابایتی به شکل دو کاناله که جمعا بشود ۸ گیگابایت عالی است. آن هم با قیمت پایینی که حافظه های رم پیدا کرده اند.

هارد دیسک هم که چند مدتی است به دلیل سیل در تایلند روند افزایش قیمت بی در و پیکری را تجربه کرده است این روزها دچار آشفتگی بیشتری هم شده است آن هم به این دلیل که شرکت های تولید کننده گارانتی آن ها را کاهش داده اند. مثلا سیگت گارانتی محصولات خود را از ۵ سال به ۲ سال رسانده است. یا وسترن دیجیتال از ۳ سال به ۲ و در برخی مدل به ۱ سال کاهش داده است. پس با انتخاب یک هارددیسک یک ترابایتی با کش ۳۲ به سراغ خرید درایو نوری می رویم.

درایو نوری LITEON – 24X – SATA به نظر مناسب می آید. زیرا هم قیمت خوبی دارد و هم لایتآن یک شرکت بزرگ با درصد بزرگی از بازار درایو های نوری است. پس پرونده دی وی دی رایتر را هم در همینجا می بندیم.

کیس و منبع تغذیه

کیس های خوب تاثیر زیادی بر روی عمر قطعات دارند. جریان هوای خوب درون کیس تضمین کننده عمر بالاتر قطعات است. در ضمن زیبایی کیس هم بسیار مهم است. من که GREEN – orbit را خیلی می پسندم. فکر کنم پنجاه هزار تومان هزینه بیشتر نسبت به مدل های معمولی گرین ارزشش را داشته باشد. برای اطلاعات بیشتر به اینجا بروید.

حال که همه ی قطعات را انتخاب کردم به سراغ منبع تغذیه می رم. برای این کار به اینجا مراجعه می کنم و قطعات را یک به یک وارد می کنم. البته یک کارت گرافیک نیمه حرفه ای هم که قرار بود در آینده برای سیستم تهیه کنم را نیز فراموش نمی کنم. مطلب نکاتی مهم اندر احوال انتخاب پاور را نیز از دست ندهید. به گفته برنامه محاسبه این سایت من به پاوری با قدرت ۴۴۶ وات نیازمندم پس یک نمونه ۵۰۰ واتی نیاز من را به صورت کامل مرتفع خواهد کرد. پس مدل GREEN – GP485B-US را انتخاب کردم.

نمایشگر، صفحه کلید، موشواره و اسپیکر

یک نمایشگر ۲۲ اینچ LED از شرکت LG که از اجناس قاچاق نیز می باشد به قیمت ۲۲۰ هزار تومان و موس و صفحه کلید وطنی فراسو دیگر انتخاب های من بودند تا ولخرجی های بالا را کمی سر و سامان دهم.

فکر کنم قطعات انتخابی مثل همیشه از چیزی که فکر می کردم و پول به آن اختصاص داده بودم بیشتر خواهد شد. پس باید به سراغ صندوق ذخیره ارزی بروم و کمی از آنجا برداشت کنم!!! در مطلب بعدی با ما همراه باشید تا به چگونگی اسمبل سیستم بپردازیم.