به اشتراک گذاری و حاشیه های آن

به اشتراک گذاری هر آنچه در گوگل داکس ایجاد می کنید، یکی از ویژگی های منحصر به فرد گوگل داکس است که این قابلیت باعث می شود تا شما و دوستان یا همکاران تان به صورت همزمان بر روی یک فایل کار کنید و آن را در صورت نیاز ویرایش کنید و یا تغییر بدهید.

در این درس در مورد به اشتراک گذاری یک فایل و ارسال ایمیل از طریق آن برای افرادی که آن فایل با آنها به اشتراک گذاشته شده است، نظر دادن برای بخش خاصی از یک فایل، دسترسی به تغییرات یک فایل از زمان ایجاد آن و ایجاد کالکشن (Collection) و مدیریت آنها صحبت خواهد شد.

به اشتراک گذاری (Share)
برای به اشتراک گذاری یک فایل در گوگل داکس دو روش وجود دارد:

۱- اولین روش برای به اشتراک گذاری یک فایل، به اشتراک گذاشتن آن از طریق گزینه More در صفحه اصلی گوگل داکس است. برای این کار ابتدا فایلی که می خواهید آن را به اشتراک بگذارید، انتخاب می کنید و سپس از طریق More گزینه Share را انتخاب می کنید و سپس بر روی Share کلیک می کنید.

با کلیک بر روی Share پنجره ای مانند تصویر زیر باز می شود که شما از طریق گزینه Add people آدرس ایمیل فردی که می خواهید آن فایل را با وی به اشتراک بگذارید تایپ می کنید و سپس بر روی Share & save کلیک می کنید.

اگر دقت کنید چندین گزینه در پنجره به اشتراک گذاری وجود دارد که می توانید شرایط به اشتراک گذاری را تا حدودی سفارشی کنید. اگر بخواهید که دیگران بتوانند فایل به اشتراک گذاشته شده را ویرایش (Edit) کنند، باید وضعیت به اشتراک گذاری را بر روی Can edit تنظیم کنید. اگر بخواهید که دیگران تنها بتوانند بر روی فایل به اشتراک گذاشته شده نظر (Comment) بگذارند، باید وضعیت به اشتراک گذاری را بر روی Can comment تنظیم کنید و اگر بخواهید که دیگران بتوانند فایل به اشتراک گذاشته شده را تنها مشاهده (View) کنند، باید وضعیت به اشتراک گذاری را بر روی Can view تنظیم کنید.

امنیت فیزیکی و امنیت در محیط کار

هرگاه در یک مبحث مربوط به کامپیوتر صحبت از امنیت به میان می آید، بسیاری به فکر جلوگیری از نفوذ ویروس ها و تروجان ها، مقابله با حملات فیشینگ و محافظت های نرم افزاری می افتند. اما هر مقدار که برای داشتن آنتی ویروس قوی و به روز، فایروال قدرتمند، رمزهای عبور قرص و محکم و برنامه های نرم افزاری هزینه کنید، باز هم یک سارق می تواند در اتاق کامپیوتر و یا شرکت تان را باز کرده و از اطلاعات شما کپی برداری کرده و یا سیستم های شما را بدزدد! بنابراین آخرین درس این دوره به امنیت فیزیکی اختصاص یافته است تا هیچ وقت این بخش کار را فراموش نکنید.

شاید به جرات بتوان گفت که پایه ی هر برنامه و طرح حفاظتی، امنیت فیزیکی است. اگر در شرکت قفل و بند درستی نداشته باشد و یا کلید آن در اختیار همه باشد، خرید برنامه های امنیتی چند صد هزار تومانی هم دردی را دوا نخواهد کرد.

در این درس به برخی نکات ضروری در خصوص امنیت فیزیکی می پردازیم:

از قفل های مطمئن داخلی برای درهای ورودی اصلی استفاده کنید
اول از همه باید به فکر زمانی باشیم که در خانه یا شرکت نیستیم. مطمئن هستید که درهای ورودی به اندازه ی کافی ایمن هستند و به خوبی بسته می شوند؟ بهتر است که در ورودی شرکت یا خانه فلزی باشد. علاوه بر قفل های آویز معمولی، آن را به قفل داخلی هم مجهز کنید. این قفل ها که به قفل های گاوصندوقی هم مشهور هستند، درون در نصب می شوند و معمولا دو یا چهار زبانه بلند دارند که داخل لنگه مقابل در چفت می شود.

حتی اگر بخش آی تی و محل قرارگیری کامپیوترهای شما در قسمت مجزایی از محل کارتان است، در ورودی آن را هم به چنین قفلی مجهز کنید تا امکان نفوذ هنگام عدم حضور شما بسیار کاهش یابد.

امنیت در شبکه های اجتماعی

امروزه دیگر گشت و گذار در وب، سفر یک نفره و مکاشفه در تنهایی نیست، زیرا شبکه های اجتماعی از قبیل فیس بوک، توییتر و... به بخش جدایی ناپذیری از فرهنگ زندگی آنلاین تبدیل شده اند. در کنار آن هر جا تعداد کاربر زیاد می شود، توجه ی هکرها و افراد سوء استفاده گر را هم به خود جلب می کند. برای همین، این شبکه ها در حال تبدیل شدن به حفره های مهم امنیتی هستند که هر روزه کاربران زیادی را در کام خود فرو می برند.

همانطور که همه روزه استفاده افراد از شبکه های اجتماعی از قبیل فیس بوک، تویتر و فرندفید بیشتر و بیشتر می شود، حفظ حریم خصوصی نیز اهمیت بیشتری پیدا می کند. عضویت در شبکه های اجتماعی همواره برای عده ی زیادی با نگرانی و اضطراب همراه بوده است و در مواردی نیز منجر به مشکلاتی هم شده است. کم نیستند افرادی که از برچسب خوردن عکس هایشان توسط دیگران و یا دیده شدن عکس های خصوصیشان توسط دوستان نه چندان صمیمی‌شان شاکی اند. در برخی جوامع این مشکل به اندازه ای زیاد شده که کلماتی مانند Facebook Fired به فرهنگ لغات هم راه یافته اند.

Urban Dictionary در توضیح این عبارت می نویسد: اخراج شدن از کار به دلیل استفاده بیش از حد از فیس بوک در ساعات کاری- آسیب دیدن و اخراج شدن به دلیل برخی چیزهایی که در فیس بوک نوشته اید!

در این درس به طور خلاصه به برخی خطرات بالقوه ی شبکه های اجتماعی و به خصوص فیس بوک می پردازیم و راه کارهایی برای کاهش این خطرات و همچنین حذف کامل اکانت در آنها ارائه خواهیم کرد.

نکته: مدتی است که تعدادی شبکه ی اجتماعی فارسی زبان از قبیل کلوب راه اندازی شده اند، که با استقبال خوبی هم از طرف کاربران ایرانی مواجه شده اند. اما در خصوص این سایت ها ذکر این نکته ضروری است که صاحبان آنها طبق قوانین ایران موظف اند که در صورت درخواست مقامات قضایی، تمامی اطلاعات کاربران را در اختیار مراجع مربوطه قرار دهند. این اطلاعات شامل تمامی عکس ها، نوشته ها و حتی مشخصات تماس و آی پی فرد می شود.

امنیت در شبکه های بی سیم

فراگیر شدن شبکه های بی سیم سبب شده که از دست سیم ها تا حدی راحت بشویم. اما وقتی از طریق یک کابل به شبکه یا اینترنت متصل هستید، حداقل خیال‌تان راحت است که کسی اطلاعات را در مسیر منتقله از کابل تا کامپیوتری که به آن متصل هستید، نمی بیند.

اما در یک شبکه ی بی سیم هر کسی که در برد امواج باشد، قادر است تا در ارتباط شما سرک بکشد و اگر اصول امنیتی لازم را رعایت نکرده باشید، به راحتی به اطلاعات شما دسترسی پیدا می کند. احتمالا در خانه یک شبکه ی بی سیم برای اشتراک اینترنت راه اندازی کرده اید یا اینکه قصد دارید در آینده یکی راه اندازی کنید. برای امن کردن آن چه کارهایی انجام می دهید؟ پاسخ این سوال و برخی موارد مهم دیگر را در این درس می خوانید.

شبکه های بی سیم توسط مودم یا اکسس پوینت و یا روتر بی سیم کار می کنند. بیشتر تنظیمات امنیتی باید در این دستگاه ها انجام شود. متاسفانه اکثر افراد تنظیمات اکسس پوینت را به حال پیش فرض خود رها می کنند و با این کار بزرگترین خطر را متوجه شبکه و اینترنت شان می کنند. اغلب از کاربران شبکه بی سیم می شنویم: «ای بابا تو همسایه های ما کی دیگه بلده وایرلس چیه؟ چه برسه به اینکه بخواد کاری هم بکنه!».

به نظر می رسد این افراد تا وقتی که پهنای باند گم نکنند، دسترسی به مودم شان را از دست ندهند یا از آن بدتر فایل های مهم را از دست ندهند، این داستان را جدی نمی گیرند. بهتر است بدانید داشتن شبکه ای امن و مطمئن کار چندان سختی نیست و بیش از ۱۵ دقیقه وقت نمی برد.

مدیریت رمزهای عبور

همانطور که در درس اول دیدیم، هر زمان که در مورد رمزعبور صحبت می شود، گفته می شود رمزعبورِ انتخابی باید سخت و پیچیده بوده و برای هر سایتی متفاوت از دیگری باشد. اما به راحتی می شود فهمید که انجام چنین کاری بسیار مشکل است و به خاطر سپردن چنین رمزهای عبوری تقریبا غیر ممکن است. به همین جهت ابزارهای زیادی جهت نگه داری امن رمز عبور تولید شده است، به این نرم افزارها Password Manager می گویند که کارشان نگهداری رمز عبور به همراه نام کاربری تان است. اغلب آنها به هر سایتی که مراجعه می کنید به صورت خودکار نام کاربری و رمز عبورتان را وارد می کنند تا هم از دست تایپ کردن آنها راحت باشید و هم از دست به خاطر سپردن شان.

روی اغلب مرورگرها هم این امکان به صورت پیش فرض وجود دارد. حتما تا به حال هنگام ورود به ایمیل تان با پیام مرورگرتان مواجه شده اید که آیا می خواهید نام کاربری و رمز عبورتان برای این سایت به خاطر سپرده شود یا خیر؟

پس چرا با وجود در دسترس بودن این نرم افزارها یک درس از این دوره را به آنها اختصاص داده ایم؟ تمام پاسخ در مورد تفاوت های امنیتی و کاربردی این نرم افزارها است. همانطور که گفتیم نسخه های رایگان و پولی متفاوتی از این نرم افزارها وجود دارد، آنها امکانات مختلفی ارایه می کنند و مهم تر از آن امنیت شان با یکدیگر متفاوت است.

فرم (Form)

همانگونه که در درس «نگاهی کلی به گوگل داکس- بخش اول» به صورت خلاصه به توضیح فرم پرداختیم، شما به کمک این گزینه می توانید فرم های مختلف نظرسنجی ایجاد کنید که در ادامه این درس شما را با این جزئیات چگونگی ایجاد این فرم ها آشنا می کنیم. برای درک بهتر نیز فرم نظرسنجی ای را به صورت قدم به قدم با یکدیگر ایجاد خواهیم کرد تا شما با تک تک گزینه های تعبیه شده در فرم ها آشنا شوید.

ایجاد یک فرم (Form)
ایجاد فرم مانند ایجاد یک داکیومنت است با این تفاوت که شما باید بعد از کلیک بر روی دکمه Create بر روی گزینه Form کلیک کنید.

زمانی که شما بر روی Form کلیک کنید، پنجره ای مانند تصویر زیر باز می شود که شمایل کلی «فرم» است و به کمک آن می توانید فرم نظرسنجی خود را ایجاد کنید.

همانگونه که در بالا گفته شد و برخلاف دروس گذشته، تک تک قسمت های مختلف فرم را با یک مثال آموزش خواهیم داد به طوری که با به پایان رساندن این درس شما اولین فرم نظرسنجی خود را ایجاد خواهید کرد!

قدم اول: نامگذاری و توضیحات فرم
اولین قدم در ایجاد یک فرم، نامگذاری و نوشتن توضیحاتی در مورد فرم است به طوری که افرادی که می خواهند این فرم را پر کنند بدانند که به چه دلیل و هدفی از آنها خواسته شده است آن را پر کنند. اهمیت این دو قسمت زمانی روشن تر می شود که بدانید با نامگذاری مناسب و توضیحات روشن باعث خواهید شد که افراد بیشتری فرم شما را پر کنند. به همین دلیل همواره در نامگذاری و نوشتن توضیحات یک فرم دقت لازم را بخرج دهید.

برای نامگذاری یک فرم شما باید دو قسمتی که در تصویر زیر مشخص شده است را پر کنید. در قسمت شماره ۱ نام فرم و در قسمت شماره ۲ توضیحات فرم را وارد می کنید. به عنوان مثال ما در قسمت اول «نظرسنجی درسنامه- دوره مبانی گوگل داکس» و در قسمت توضیحات «شما یکی از ده ها کارآموز درسنامه هستید که هم اکنون در حال گذراندن دوره مبانی گوگل داکس هستید، در این نظرسنجی از شما سوالاتی در مورد این دوره آموزشی می کنیم تا از نظر شما درباره این دوره جویا شویم.» را وارد کرده ایم.

ترسیم (Drawing)

یکی از بخش های گوگل داکس که می توان آن را مکانی برای نقاشی و کشیدن فلوچارت دانست، «ترسیم (Drawing)» است. به کمک Drawing شما می توانید فلوچارت های دلخواه خود را بکشید و سپس آنها را به صورت عکس و یا پی دی اف ذخیره کنید. 

در این درس ما به شما خواهیم آموخت که چگونه یک فلوچارت در Drawing بکشید و آن را براساس نیاز خود به صورت یک فایل پی دی اف ذخیره کنید. دقت کنید که ما تمامی گزینه های موجود در Drawing را توضیح نخواهیم داد و تنها شما را با مواردی که به کارتان برای رسم یک فلوچارت می آید آشنا می کنیم. برای همین و در صورتی که نیاز به اطلاعات بیشتر در مورد Drawing داشتید، به شما پیشنهاد می کنیم که به صفحه راهنمای Drawing مراجعه کنید.

بعد از آنکه یک فایل Drawing از طریق گزینه Create در ستون سمت چپ صفحه اصلی گوگل داکس ایجاد کردید، پنجره ای مانند تصویر زیر برای شما باز می شود:

همانگونه که مشاهده می کنید این پنجره شامل سه بخش کلی است که عبارتند از:

۱- منوهای اصلی

۲- نوار ابزار

۳- صفحه Drawing

که از طریق نوار ابزار و صفحه Drawing شما می توانید فلوچارت مورد نظر خود را طراحی کنید. مثلا به تصویر زیر دقت کنید:

نگهداری و پاک کردن اطلاعات به صورت امن

در این مبحث قصد داریم تا امنیت اطلاعات را از حیث نحوه ی رفتار درست با اطلاعات مهم و محرمانه بررسی کنیم. همه افراد در سطوح مختلف خصوصی و کاری اطلاعاتی دارند که محرمانه و مهم تلقی می کنند و از اینکه در اختیار دیگران قرار بگیرد، احساس ناراحتی و خطر می کنند. این محتوای ارزشمند می تواند عکس های خانوادگی و نامه های شخصی باشد و یا هر گونه اطلاعات دیگر که نباید در دسترس دیگران قرار بگیرد.

در این درس ابتدا به راه های نگهداری اطلاعات به شیوه هایی امن و کم خطر می پردازیم و سپس راه درست نابودی اطلاعات را معرفی می کنیم. راه های مختلف سخت افزاری و نرم افزاری برای مقابله در برابر حملات احتمالی وجود دارد که استفاده توام از آنها و ایجاد لایه های مختلف امنیتی کار را برای افراد متجاوز سخت تر می کند.

به این نکته توجه داشته باشید که همیشه احتمال نفوذ افراد به کامپیوتر شما وجود دارد و در مواردی تمام اقدامات شما برای محافظت از خودتان بی اثر می شود. به این ترتیب رها کردن اطلاعات مهم و حساس بدون هیچ گونه حمایت، شما را در معرض خطرات جدی قرار می دهد. دو راه کلی برای حمایت بیشتر از اطلاعات در کامپیوتر وجود دارد؛ اول اینکه اطلاعات را با رمزگذاری برای سایرین غیر قابل فهم کرد و دوم اینکه آنها را از معرض دید دیگران پنهان کرد.

در این بخش به بررسی موارد زیر می پردازیم:

• چگونه اطلاعات را به صورت رمز در آورید؟
• خطرات نگهداری اطلاعات به صورت رمز
• چگونه از اطلاعات حافظه های جانبی که احتمال سرقت یا مفقود شدن آنها زیاد است، محافظت کنیم؟
• بررسی راه های مخفی کردن اطلاعات از متجاوزان فیزیکی و شبکه ای

اطلاعات خود را رمزگذاری کنید
اگر از رمز ورود ویندوز به عنوان تنها حامی اطلاعات محرمانه خود استفاده می کنید، اشتباه بزرگی را مرتکب شده اید، زیرا در صورتی که شخصی کامپیوتر شما را با استفاده از یک سی دی لایو راه اندازی کند، بدون هیچ دغدغه ای به کلیه ی پوشه های شما دسترسی خواهد داشت. در درس امنیت سیستم عامل ویندوز خواندید که با استفاده از بیت لاکر (BitLocker) می توان درایو ویندوز را رمزنگاری کرد.

مبانی امنیت در سیستم عامل ویندوز

یک سیستم عامل مثل یک مرکز فرماندهی به شما اجازه افزایش یا کاهش امنیت و سطوح دسترسی کامپیوترتان را می دهد. سیستم عامل ویندوز به داشتن نقاط آسیب پذیر فراوان مشهور است، اما اگر نخواهید سیستم عامل دیگری (مانند لینوکس) نصب کنید، باید یک آگاهی اولیه در مورد روش های بالا بردن امنیت کامپیوتر داشته باشید. تنظیمات امنیتی ویندوز تا زمانی که بر روی حالت پیش فرض هستند هیچ امنیتی ندارند و جهت تاثیرگذاری در امنیت باید شخصا آنها را فعال کنید.

امنیت سیستم عامل نقش تعیین کننده ای در امنیت کامپیوتر دارد و با توجه به گسترش جهانی سیستم عامل ویندوز در این درس به امنیت ویندوز می پردازیم. اهمیت این مطلب زمانی آشکار می شود که بدانیم ویندوز، علی رغم گسترش بیشتر نسبت به رقیبان خود (لینوکس و مک) امنیت کمتری دارد.

عوامل مختلفی بر روی امنیت سیستم عامل تاثیرگذار بوده و در نهایت در امنیت و حفاظت فایل ها و اطلاعات شخصی ما دخیل هستند. در این درس توضیحاتی در خصوص اصولی که برای امنیت ویندوز ضروری هستند پرداخته شده که دانستن آنها برای حفاظت کامپیوتر ضروری است.

به روز رسانی (Update)
سیستم عامل ویندوز، بهشتی برای سازندگان بدافزارها است و برای جلوگیری از خطراتی که شما و سیستم عامل تان را تهدید می کند، به روز رسانی حداقل کار ممکن است. بهتر است به طور مکرر ویندوز خود را آپدیت کنید. مایکروسافت به شدت بر روی به روز رسانی ویندوز سخت گیری می کند و برای اینکه کاربران به آسانی بتوانند به روزرسانی را انجام دهند، از Windows Update استفاده می کند. صرف نظر از این که شما از چه ویندوزی استفاده می کنید، باید سیستم تان را به گونه ای تنظیم کنید که این فرآیند به صورت خودکار انجام شود.

برای به روزرسانی خودکار و راحت ویندوز، می توانید Windows Update را بر روی Install Updates Automatically قرار دهید. البته لازم است زمان به روزرسانی را با توجه به کار خود و زمان اتصال سیستم به اینترنت، به گونه ای برنامه ریزی کنید که بسته های به روزرسانی مهم را از دست ندهید.

سیستم آپدیت ویندوز به گونه ای است که حتی با سرعت پایین اینترنت هم به خوبی کار کرده و به ندرت دچار مشکل می شود. اما برای اجتناب از این مورد، می توانید Windows Update را بر روی حالتی قرار دهید که بسته های به روز رسانی را دانلود کرده، ولی آن ها را بدون اجازه شما نصب ننماید (download but not install the files)؛ با این کار می توانید به روز رسانی های ضروری را سریعا دریافت نمایید، اما قبل از نصب آن ها کمی جستجو نموده و در صورت اطمینان از کارکرد درست، اجازه نصب آنها را بدهید. با این کار، مواردی را هم که نمی خواهید نصب شوند، از دست نمی دهید و در لیست انتظار باقی می مانند.

به یاد داشته باشید، در صورتی که شما Windows Update را فعال ننموده اید، هم اکنون زمان آن رسیده که این کار را انجام دهید. برای این کار می توانید به راحتی در صفحه کنترل پنل، Windows Update را یافته، اجرا و آن را فعال نمایید. این عمل به حیات و امنیت سیستم شما بستگی دارد، پس آن را پشت گوش نیاندازید.

نکته: چند سالی است که مایکروسافت برای شناسایی ویندوزهای غیر اصل که به صورت غیرقانونی در اختیار کاربران قرار می گیرند، اقدام به نصب نرم افزار Windows Genuine Advantage می کند. این نرم افزار قبل از آپدیت ویندوز بر روی آن نصب شده و در صورتی که ویندوز شما اورجینال تشخیص داده نشود، اخطارهای آزار دهنده ای را نمایش می دهد. به همین دلیل بسیاری از کاربران ایرانی که از ویندوزهای غیر اصل استفاده می کنند، برای اینکه این نرم افزار مشکلی برایشان به وجود نیاورد، از به روز رسانی ویندوز اجتناب می کنند. اما با کمی جستجو در اینترنت می توان راه ها و نرم افزارهایی ساده برای رفع این مشکل یافت. بنابراین تحت هیچ شرایطی از آپدیت ویندوز خودداری نکنید.

در کنار آپدیت ویندوز می توانید با استفاده از Windows Update نرم افزارهای مجموعه آفیس و ویندوزلایو و شاید نرم افزارهای دیگری که مربوط به مایکروسافت هستند را نیز آپدیت کنید، اما این کافی نیست و برای به روز رسانی سایر نرم افزارهای مورد استفاده شما کاربردی ندارد.

به یاد داشته باشید، همه نرم افزارهایی که در سیستم عامل خود استفاده می کنید، به صورت بالقوه خطراتی را متوجه سیستم عامل شما می کنند. به منظور کاهش ریسک خطرپذیری این نرم افزارها، لازم است آخرین بسته های به روز رسانی آنها را نیز دریافت کرده و نصب نمایید. اما به روز رسانی تک تک نرم افزارهایی که بر روی سیستم خود دارید، بسیار خسته کننده و ملال آور است؛ علاوه بر اینکه ممکن است آپدیت برخی از آنها را از قلم بیاندازید.

دیوار آتش و لزوم استفاده از آن

احتمالا تا به حال کلمه فایروال (Firewall) یا دیواره آتش را زیاد شنیده باشید. اما بسیاری از ما هنوز درک درستی از چیستی و فایده آن نداریم. به همین دلیل بهتر است قبل از هر چیزی به معرفی فایروال بپردازیم. در یک تعریف پایه و نسبتا کامل می توان گفت: فایروال یک برنامه نرم افزاری و یا قطعه سخت افزاری قابل نصب بر روی کامپیوتر است که می تواند  از حمله به سیستم، هنگام استفاده از اینترنت، جلوگیری کند. فایروال (دیوار آتشین) اولین برنامه ای است که اطلاعات ورودی را می بیند. همچنین این برنامه آخرین بدرقه کننده اطلاعات (دیتاها) هنگام خروج از کامپیوتر است. همانند یک گارد امنیتی، جلوی ورودی ساختمان می ایستد و تصمیم می گیرد چه افرادی وارد شوند و چه کسانی حق خروج دارند. فایروال تمامی اطلاعات ورودی و خروجی را دریافت، بازرسی و بر حسب مورد از عبور آنها جلوگیری می کند.

حمله به کامپیوتر شما از روش های مختلفی انجام می شود. برای مثال این حمله می تواند یک فایل مثلا صوتی یا تصویری باشد که هنگام اجرا باعث بسته شدن و کرش نرم افزار پخش صدا و تصویر کامپیوتر می شود. اما در حقیقت با چنین شکلِ اجرا شدن، یک در پشتی (Back Door) بر روی سیستم ایجاد می شود که در واقع یک راه دسترسی به کامپیوترتان خواهد بود.

برخی اوقات هم ممکن است حمله به صورت درخواست های پیاپی برای انجام یک کار خاص از طرف یک کامپیوتر آلوده باشد که می تواند باعث قفل و کرش کردن سیستم عامل تان شود. به این شیوه، حمله ی DoS می گویند. برای جلوگیری از این حملات لازم است که ایرادهای امنیتی سیستم عامل و برنامه های کاربردی تان توسط برنامه نویسان آنها کنترل و بسته شوند. اما گاهی پیش می آید که قبل از توسعه دهنده و نویسنده برنامه، یک هکر به چنین باگ ها و سوراخ های امنیتی ناشناخته ای بر می خورد و از آنها حداکثر سوء استفاده را می کند.